فرزند ملامهدی بن حاج محمد باقربن ملاعلی ، ازاجله علماء وفقهاء ومدرسین وازمجتهدین بزرگ و مراجع اصفهان بوده که درسال 1260 متولد گردیده است 0 وی به ذی الحجه الحرام 1339 فوت شده ودرتخت فولاد اصفهان ، تکیه کازرونی مدفون است
دراصفهان درخدت میرمحمد صادق کتابفروش ومیرزا محمد حسن نجفی وسپس درنجف درمحضرحاج سیدحسین ترک و حاج میرزا حسین خلیلی و درکربلا نیزدرمحضرشیخ علی نقی البرغانی الحایری تحصیل علم نموده است 0 پس ازمراجعت درمدرسه نیماورد ساکن گردیده وبه اتفاق مرحوم سید محمدباقردرچه ای درسیدمهدی درچه ای به تدریس اشتغال داشته است
او مقدمات علوم را در اصفهان فرا گرفت و در ۳۸ سالگي به مقام اجتهاد نايل آمد. اهتمامش در رفع مشكلات مردم و حل اختلافات و رفع مخاصمات و قضاوتهاي عادلانه، چنان بود كه معروف به ادارهي عدليهي سيار گرديد. با آن كه در ده سال آخر عمر، كليهي امور قضايى اصفهان و توابع به دست او سپرده شده بود، هيچ گاه از مسير ساده زيستي و قناعت دور نگرديد و صفت مرد علم و تقوا را به حقيقت برازندهي خويش ساخت..
احمد عقیلی محقق و مدرس تاريخ دانشگاه اصفهان درباره ایشان می گوید : مرحوم آيت‌الله‌حاج‌شيخ عبدالكريم گزي از علما و اديبان بنام اصفهان بود . شيخ در اصفهان ، سامرا و نجف نزد اساتيد بزرگی تعلیم دید ،
وي شيخ را از فقهاي متبحري برمی شمارد كه حسن خلق ، مقابله با بدعتها ، لطافت كلام و سرودن شعر به تخلص مهدوي از ويژگيهاي بارز شخصيتي او بود . تربيت ۲۰ عالم فقيد و برجسته همچون آقا محمد نجفي قوچاني ، سيد محمد تقي موسوي احمد آبادي ، جلال الدين همايي و معلم حبيب آبادي از ثمرات عمر پر بركت آيت الله گزي است.همچنین او را شیخ بهایی زمان خود لقب داده اند.
شايان ذكر است تذكرة القبور كه شرح حال ۱۰۰ نفر از علما و عرفاي مدفون در اصفهان است و همچنين رساله عمليه ، ديوان اشعار و مثنويات و رساله اي در صيغ العقود از تأليفات ارزشمند شيخ مي باشد.
دراثرحسن سلیقه واخلاق پسندیده وصفات حمیده دربین امثال واقرآن خویش ممتازونظرخاص وعام را به خود جلب و مورد توجه قاطبه طبقات گردیده و ریاست وشهرتی زاید الوصف به هم رسانیده بود 0
وی تقریبا مدت 10سال آخرعمرمرجع تمام مرافعات وحکومت شرعیه اصفهان وتوابع بوده وچون محضر او ازکلیه پیرایه ها عاری ومبرا بوده است ، خود شخصا به امور رسیدگی می‌فرمود وملاحظه هیچ کدام از دوطرف دعوا را نمی نموده و از رشوه و ارتشاء بغایت دور و دعوت هر فقیری را ازمحلات بعیده بدون تحمیل ناراحتی اجابت می‌فرموده ، محبوب القلوب عموم واقع شده است 0 عالمی خوش بیان واصولا مجلس درس و مباحثه و مجالس خصوصی اومشحون از لطایف وفرایض بوده است.